Hindistan’ın haydutları ile meşhur “Chambal” bölgesinin bir köyünde yetişen fakir, cahil ama azimli ve onurlu genç Manoj Kumar Sharma’nın gerçek başarı hikayesini anlatıyor.

Bu film bir “sleeper hit”!

Pek umut vaat etmediği halde sürpriz bir başarı yakalayan, beklenmedik seviyede ilgi gören filmlere, dizilere, kliplere, bilgisayar oyunlarına bu isim veriliyor.

Çekimleri ağırlıklı olarak Agra, Chambal, Delhi, Mussoorie ve Mumbai’deki çeşitli mekanlarda gerçekleştirilen “12th Fail”, gerçekçi ve dokunaklı bir sinematografi sunuyor.

Delhi’nin öğrenci mahallelerindeki dar sokaklar, kalabalık kütüphaneler ve sınav salonlarının gergin atmosferi, gerçekçilik hissini artırarak izleyiciyi hikayenin içine çekiyor.

Kamera kullanımı, karakterlerin duygusal yolculuklarını etkili bir şekilde yansıtıyor. Çaresizlik, başarısızlık ve umutsuzluğun hemen yanı başında azim, dayanıklılık ve umudun vurgulandığı sahneler, filmin duygusal etkisini artırıyor.

Film, temel olarak her sene milyonlarca gencin bir iş sahibi olmak için birbiriyle kıyasıya yarıştığı Hindistan’daki eğitim sisteminin rekabetçi ve acımasız yapısını anlatıyor.

Hindistan’da 12. sınıf sınavlarında yüksek başarı gösteremeyenlerin bir devlet memuriyetine girmelerinin çok zor olduğunu öğreniyoruz.

Bir de bunun üzerine Hindistan’daki kast sisteminin, yoksulluğun ve kırsal kesimdeki düşük eğitim kalitesinin, dikey sosyal mobilitenin sağlanmasını nasıl daha da imkansızlaştırdığını görüyoruz.

“12th Fail”, sadece Hindistan eğitim sisteminin kitlelere fırsat eşitliği sunmaktan ne kadar uzak olduğunu göstermiyor, aynı zamanda tefessüh etmiş bir toplumda eğitim sisteminin bizzat kendisinin de çürümeye katkı sağladığını ortaya koyuyor.

Siyasetçilerin usulsüzlük ve yolsuzluklarının iyice normalleştiği ve sıradanlaştığı taşrada, emniyet güçlerinin, okul yöneticilerinin, öğretmenlerin de o ahlaki çürüme sürecine nasıl dahil olduklarını anlatıyor.

Fakat aynı zamanda, haksızlıkların, zorbalıkların, suistimallerin yeniden üretilip durduğu bu korkunç karanlığa bir mum da yakıyor, seyirciye bir ümit ışığı gösteriyor.

Geçici olarak o köyde görev yapan, sıradan bir polis amirinin adaletten yana küçücük bir müdahalesinin nasıl bir kelebek etkisi yapabileceğini anlatıyor.

Aslında filmin kahramanı Manoj’un, büyükannesi ve babasından tevarüs ettiği bir kültürel sermayesi var. Kendisini dezavantajlı, hatta tehlikeli bir duruma sokma pahasına olsa bile adaletsizliğe, haksızlığa karşı çıkmanın kıymetinin farkında.

Fakat bu duruşun epik bir destana dönüşmesi için “herkesin” kopya çektiği, hatta cevapların hocalar tarafından tahtaya yazıldığı bir sınavda, yapılanın yanlış olduğunu söyleyerek, öğrencilerin gözündeki otorite figürleri olan hocaları ve yöneticileri kulaklarından tutup hapse atacak daha güçlü bir otorite figürüne ihtiyaç var.

Manoj herkesin kopya çekerek yüksek puanla geçtiği 12. Sınıf imtihanlarını hiç kopya çekmeden nispeten düşük bir puanla geçiyor.

Daha sonra bin bir türlü tahammülfersa olumsuzluk ve zorlukla cebelleşeceği “büyük şehir” macerası başlıyor.

Film, özellikle bir umut taşradan gelen sayısız öğrencinin yaşadığı, neredeyse mukadder başarısızlığın yol açtığı psikolojik etkileri derinlemesine ele alıyor.

Geçim sıkıntısı, aile baskısı ve toplumun beklentilerinin birleşerek öğrencilerin üzerine nasıl kabus gibi çöktüğünü anlatıyor.

Aynı zamanda, azim, dürüstlük, dayanıklılık ve kendi değerini bilmenin önemini vurgulayarak, başarısızlığın üstesinden gelmenin mümkün olduğunu işliyor.

“12th Fail” filmi sadece bir motivasyon hikayesinden ibaret değil. Aynı zamanda adaletsizliklerle mücadelenin mümkün ve lüzumlu olduğunu anlatıyor.

İzleyicileri eğitim sistemi ve toplumsal normlar üzerine eleştirel bir şekilde düşünmeye ve değişim için harekete geçmeye teşvik ediyor.

Bu hala pek çok kimsenin dikkatini çekmemiş olan güzel filmi herkese tavsiye ediyorum.